Miasto i Gmina Gniew

Informacja w sprawie szczepień przeciwko wściekliźnie psów i kotów

W związku z zestawieniem z liczby  zaszczepionych psów przeciwko wściekliźnie w latach 2017-2018 na poziomie kraju, wynika, iż wskaźnik wyszczepialności psów w roku 2018 roku znajduje się na poziomie jedynie 39 proc. w stosunku do szacunkowego założenia ich populacji w kraju i jest nieznaczny wzrost o 0,23 proc. w stosunku do roku poprzedniego. W związku z powyższym niezbędne jest podjęcie kroków w celu podniesienia wskaźnika wyszczepialności, co można osiągnąć poprzez m.in. zwiększenie świadomości wśród mieszkańców na temat istnienia obowiązku szczepień, o których mowa art. 56 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych.

Kontrole szczepień będą wykonywane przez pracowników Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w Tczewie przy okazji wykonywania innych kontroli w gospodarstwie, co zwiększy ich liczbę i da lepszy obraz sytuacji.

W miastach pomocna byłaby współpraca z Policją, która posiada uprawnienia do kontroli szczepień i wystawiania mandatów. W szczególności dotyczy to dzielnicowych mających codzienny kontakt z mieszkańcami.

Skuteczna realizacja obowiązku szczepień zależna jest także od stosowania przewidzianych kar grzywny, ich wysokość i nieuchronność, dlatego wysokość mandatu powinna być na tyle dotkliwa, by motywowała do nieuchylania się od wspomnianego obowiązku.

Wścieklizna jest śmiertelną, wirusową chorobą zakaźną atakującą ośrodkowy układ nerwowy ludzi oraz zwierząt stałociepinych. Chorobę wywołuje wirus wysoko odporny na działanie czynników środowiskowych. Głównym rezerwuarem zakażenia są chore lisy, wydalające zarazki ze śliną. Do zarażania człowieka dochodzi poprzez pogryzienie lub pokąsanie go przez chore zwierzę. Wirus jest obecny w ślinie chorego zwierzęcia. Możliwe jest również zarażenie się bez pogryzienia np. w przypadku , gdy ślina chorego zwierzęcia dostanie się do ciała człowieka poprzez naturalne otwory(oczy, nos) lub poprzez uszkodzoną błonę śluzową czy skórę. Źródłem zarażenia dla człowieka mogą być wszystkie ssaki, jednak najczęściej są to zwierzęta dzikie np. lisy, jenoty, borsuki, nietoperze, psy, koty i gryzonie. Do zarażenia zwierzęcia dochodzi poprzez jego kontakt z innym chorym zwierzęciem poprzez pogryzienie podczas walki bądź zadrapania połączone z kontaktem ze śliną chorego zwierzaka. Okres rozwoju choroby zależy od różnych czynników, między innymi od wieku psa, miejsca ukąszenia, odporności organizmu, a także zjadliwości wirusa. Przeważnie okres ten wynosi u psów ok. 30 dni. Jeśli choroba nie wystąpi 100 dniach od ugryzienia, na ogół wyklucza się możliwość zakażenia wirusem wścieklizny.

Po zakażeniu zmienia się zachowanie i usposobienie psa: staje się on ponury, kapryśny, chowa się w ciemne kąty. Ma zmieniony apetyt, przejawia brak zainteresowania jedzeniem i piciem, a nawet zjada niejadalne przedmioty, jak gwoździe, szło, kamienie, własny kał, wykonuje bezcelowe ruchy lub popada w apatię, chwyta pyskiem powietrze. Ponadto stwierdzamy nienaturalne zachowania jak bojaźliwość i ucieczki u zwierząt domowych, a u dzikich zwierząt natomiast utrata płochliwości przed człowiekiem i zmianę trybu życia z nocnego na dzienny. Zwiększa się ilość wydalanej śliny. Niepokój przeradza się w napady szału, ucieczki z domu Drugi okres choroby wzmaga te objawy. Pies ochryple szczeka i wyje, i mimo silnego pragnienia nie może, z powodu skurczów w przełyku, napić się wody. Obserwujemy obfite ślinienie, opadnięcie żuchwy, chwiejny chód i w końcu całkowite porażenie. Pojawić się może świąd w miejscu pokąsania, rozszerzone źrenice i zez. Pies pada na skutek niewydolności układu krążenia i porażenia dróg oddechowych — najczęściej w 57 dni po wystąpieniu pierwszych objawów.

Art. 56 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2018 poz.1967) mówi, że psy powyżej 3 miesiąca życia na obszarze całego kraju (...) podlegają obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie.
Art. 56 ust. 2 powyższej ustawy wskazuje, iż posiadacze psów są obowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3 miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Dowodem przeprowadzonego szczepienia jest zaświadczenie o szczepieniu wydane właścicielowi psa przez lekarza weterynarii i wpis do rejestru.
Zgodnie z art. 85 ust. la. ww. ustawy - kto uchyla się od obowiązku ochronnego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie - podlega karze grzywny.

Szczepienie kotów przeciw wściekliźnie nie jest obowiązkowe, jednak z uwagi na potencjalną możliwość zarażenia się tych zwierząt wścieklizną Powiatowy Lekarza Weterynarii w Tczewie, zaleca by ich posiadacze objęli je również ww. szczepieniem, a w szczególności koty wolno wychodzące z domu, z uwagi na fakt, iż mogą one mieć kontakt ze zwierzętami dzikimi np. wiewiórkami czy nietoperzami, które są potencjalnymi wektorami wścieklizny.

W związku z powyższym Lekarz Weterynarii apeluj i poleca coroczne szczepienia profilaktyczne psów i kotów przeciwko wściekliźnie - dzięki czemu chronimy również siebie i naszych bliskich!